Όλοι ξέρουμε αλλά μπορεί και ποτέ να μη μάθουμε!
Όλοι ξέρουμε, γιατί πήραμε μέρος εμείς ως βιβλιοθηκονόμοι, ως εθελοντές, ως εμψυχωτές ή πήρανε μέρος τα παιδιά μας, τα ανίψια μας, τα παιδιά των διπλανών ή κάτι άλλα παιδιά που δεν τα ξέρουμε αλλά τα βλέπουμε σε φωτογραφίες και βίντεο, σε δημοσιεύσεις σε εφημερίδες και περιοδικά, σε αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όλα… μα τί κάνουν!; Διαβάζουν; Παίζουν; Άλλα μαγειρεύουν κι άλλα φυτεύουν! Κάποια είναι μέσα σε πυραύλους κι άλλα σε καράβια! Κι αυτά εδώ… τί κάνουν; Ρομπότ έχουν φτιάξει!;!; Όλα δείχνουν χαρούμενα πάντως…
Όλοι ξέρουμε ότι είναι μια σειρά οργανωμένων δράσεων για παιδιά μέσα σε βιβλιοθήκες τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες κλπ κλπ… Για τον κάθε ένα όμως, και το εννοώ, για τον κάθε ένα που παίρνει μέρος, μικρό ή μεγάλο, με οποιαδήποτε ιδιότητα κι αν συμμετέχει, ο ορισμός της εκστρατείας είναι διαφορετικός: η καλοκαιρινή εκστρατεία είναι χαρά, κούραση, ελπίδα, μάθημα, άγχος, δημιουργία, παιδικές φωνές, άνοιγμα της βιβλιοθήκης στην κοινότητα, πολιτισμός, ατελείωτες ώρες δουλειάς, φιλαναγνωσία, εργαστήρια είναι λίγα μόνο απ’ όσα είπαμε, γράψαμε, σκεφτήκαμε ως τώρα.
Ό,τι κι αν είναι, της είμαστε ευγνώμονες. Γιατί μας κάνει καλύτερους στη δουλειά μας, γιατί μας γνωρίζει καινούριους ανθρώπους και κάποιοι απ’ αυτούς γίνονται φίλοι μας για πάντα, γιατί μας κάνει κι εμάς παιδιά κι έτσι γελάμε λίγο περισσότερο, γιατί μας κρατάει μέσα στους αγαπημένους χώρους των βιβλιοθηκών, γιατί μας μαθαίνει τόσους καινούριους συγγραφείς, γιατί μας διδάσκει να ερευνούμε και να ψάχνουμε στα βιβλία, γύρω μας, μέσα μας πού είναι όλα αυτά που θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, γιατί μας αφήνει να εκφραζόμαστε ελεύθερα.
Όλοι ξέρουμε τι είναι αλλά μπορεί και ποτέ να μη μάθουμε! Γιατί η δουλειά της καλοκαιρινής εκστρατείας τα τελευταία χρόνια είναι μια επένδυση στο μέλλον, στους αυριανούς πολίτες. Και τότε ίσως εκείνοι να πούνε πραγματικά τι ήταν η καλοκαιρινή εκστρατεία…
