Στο κεφάλι μου κουβαλάω πάντα μια καταπιεσμένη παραμυθού. Είναι καταπιεσμένη γιατί ποτέ δεν την αφήνω να τελειώσει τις ιστορίες και τα παραμύθια που ξεκινάει γιατί φυσικά εγώ πάντα έχω κατί σημαντικότερο να κάνω: ένα επαγγελματικό ραντεβού ή να μαγειρέψω, να παίξω με τα αυτοκινητάκια με τον Θοδωρή ή να γράψουμε νουμεράκια στον μαυροπίνακα, να δω καμιά σειρά ή απλά να κοιμηθώ. Ας πούμε, ότι όσο κι αν αγαπάω την παραμυθού στο κεφάλι μου, δεν είναι η προτεραίοτητά μου.
Τις προάλλες όμως σχεδόν την λυπήθηκα! Η Βασούλα είχε στήσει στο show room της ένα απιστευτο χριστουγεννιάτικο σκηνικό! Είχε ανάψει το τζάκι, γέμισε το δωμάτιο με λαμπάκια, έστησε ένα υπέροχο ημερολόγιο για τις μέρες που μας απομένουν για τα Χριστούγεννα, έφτιαξε συσκευασίες με κεράσματα για τα παιδιά, ετοίμασε χαρτιά για να γράψουν γράμμα στον Αη-Βασίλη, συσκεύασε πανέμορφα τα πήλινα σουβέρ που φτιάχνει, παραγέμισε τις τσαντούλες που τυπώνει με καλούδια…. Αχ! ήταν πανέμορφα!
Η παραμυθού μου ξεκίνησε μια ιστορία:
1. για τον Άγιο Βασίλη που αποφάσισε να στείλει αυτός γράμματα με το τι δώρα ήθελε να του πάρουν
2. για δύο σκανδαλιάρικα αδερφάκια που το έσκασαν από το σπίτι τους Χριστουγεννιάτικα, ψάχνοντας να βρουν το πνεύμα των Χριστουγέννων
3. για τα γλυκά των Χριστουγέννων που επαναστάτησαν γιατί ήθελαν να γνωρίσουν κι άλλες εποχές του χρόνου και
4. για μια μικρή παραμυθού που όλο ξεκινούσε ιστορίες και ποτέ δεν τις τελείωνε!
Αν χρειαστείτε τη Βασούλα για να σας στήσει ένα παραμυθένιο σκηνικό,
βρείτε την εδώ: https://www.facebook.com/by.vasilena
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
